Dag 4,5,6

Dag 4

Vandaag was dan eindelijk de dag. We gingen nu dan echt de middle of nowhere in. Na alle inkopen gedaan te hebben zijn we dan eindelijk de eerste beroemde borden tegengekomen. Ook zijn we gestopt bij de dingo fence. Een hek wat oorspronkelijk bedoeld was om de dingo’s tegen te houden. Hier was ook een soort tunnel onder de snelweg met een rooster erboven. Een of andere gek heeft vroeger bedacht om daar onder te liggen terwijl vrachtwagens over het rooster rijden. Het geluid is dan ook bijna doofmakend. Het was wel een gek idee dat er in de middle of nowhere een vrachtwagen over je heen rijdt. Maar ik heb het toch echt gedaan! Ook kwamen we aan bij de grens van South Australia naar Western Australia. Hier hebben we een stop gemaakt en geluncht. Omdat er iets is met de fruitvliegjes in Australie mag fruit niet de grens over en daarom moesten we zorgen dat al het fruit op was of opgekookt.

Uiteindelijk hebben we deze nacht in de echt bush gekampeerd. Het was een stop aan de snelweg met een dak. Het regende dus dat dat was achteraf wel een fijn idee ondanks dat het hier en daar lekte. Ook hier hebben we weer lekker gegeten en toch viel het niet te vermijden: de wc. Omdat elk mens wel een keer naar de wc moest en we in de letterlijke bush zaten moest ik wel in de bosjes. Toch wel een beetje een eng idee in Australie met al die enge dieren. Na het dan toch maar gedaan te hebben ben ik lekker gaan slapen in mijn swag.

Dag 5

Na weer lekker vroeg wakker worden door de zonsopgang was het tijd om de spullen op te ruimen en te ontbijten. Tijdens het oprollen van een van de swags kwam iemand een centipede (duizendpoot) tegen. Toch wel een griezelig idee dat zo’n beestje in je swag kan kruipen.  Ook kwam er een superblije lieve hond aanrennen die heel erg op Mia leek. Het was een super lieve enthousiaste hond maar helaas was zijn baasje daar niet zo blij mee. Het baasje kwam hem opzoeken en kwam ook maar even klagen over het feit dat wij die avond ervoor een kampvuurtje hadden, wat volgens hem niet toegestaan zou zijn. Nu heeft onze tourguide dit netjes nagezocht van tevoren en het was dus toegestaan. Uiteindelijk sleepte hij zijn hond mee en schold ons uit voor wankers. In eerste instantie had ik het niet door dat hij ons uitschold. Maar doordat de tourguide een beetje boos was vroeg ik wat wankers was en toen begon iedereen te lachen. Hier heb ik dan toch echt weer een australisch slangword geleerd.

Vandaag hadden we weer een lange dag door de middle of nowhere voor de boeg. We hebben een aantal tussenstops gemaakt waaronder in Balladonia. Hier hadden ze een mini museum waar wat over het gebied werd verteld. Ook hadden ze een golfbaan. Uiteindelijk bleek later dat bij elk roadhouse door de Nullarbor een golfbaan was en daarmee de langste golfbaan is. Vervolgens zijn we weer doorgereden en hebben we een stop gemaakt in Norseman. Norseman is een dorpje met een verhaal over een paard. Ik weet het exacte verhaal niet meer maar het kwam erop neer dat het iets met het paard en goud te maken heeft. Na weer een stuk gereden te hebben kwamen we aan in wat mij betreft het mooiste gebied van de tour: Cape le Grand National Park. Hier hadden we een mooie camping met douches en toiletten (YES). Eenmaal aangekomen worden we blij verwelkomd door het uitzicht van Lucky Bay. Een superblauw en heldere zee met superwit zand. Het effect is zo mooi en ook werd ons verteld dat de kangoeroes hier vrolijk rondhuppelen op het strand.

Die avond kwamen nog 2 andere tours aan: de tour van Perth naar Adelaide en de Esperance tour. Hier ontmoette ik nog 2 andere collega’s. Onze tourguide Scotty had een geweldige lamb roast gemaakt. We hadden dan dus ook een echt supergezellig avondmaal met zijn allen. Hier leerde ik ook weer nieuwe mensen kennen. Deze avond was de hemel zo helder dat we super veel sterren zagen en zelfs de melkweg! Na enorm genoten te hebben van de avond was het tijd om lekker te slapen met de sterrenhemel als uitzicht vlak voor het slapen.

Dag 6

Na heel lekker geslapen te hebben werd het voor ons tijd om te beginnen aan de eerste hike. In eerste instantie was het de bedoeling dat we 1 hike zouden doen en de andere de volgende dag maar doordat de weersvoorspelling niet veel goeds beloofden hebben we beide hikes op een dag gedaan. De eerste was de hike op de Frenchman’s Peak. Een enorm steile berg. Dit was een hike die ik toch wel behoorlijk voeld aan mijn benen, ook had je zeker hele goede schoenen nodig want het was zo steil dat je zo naar beneden kon vallen. Eenmaal boven was het uitzicht prachtig maar helaas door het weer was het wel een beetje heiig en kon je daardoor niet alles tot in de verte zien. Maar uiteindelijk was dit wel een stuk beter dan wanneer we het hadden gedaan in 30 graden. Na weer naar beneden te zijn geklommen was het tijd om naar de volgende hike te gaan. Dit was de langste maar ook wel echt de mooiste hike. We begonnen in Hellfire Bay, en weer een heel mooi wit zand strand met helderblauw water. De hike was enorm lang en voor een groentje als ik, best zwaar. Toen we eenmaal op de helft waren en ze mij het eindpunt aanwezen dacht ik echt oohh dit gaat nog uren duren. De hike was om/over 3 bergen heen op rotsen, door de jungle en stukje door het strand. Toen we op de helft waren kwamen we aan bij Thistle Cove. Een heel mooi stukje strand met alweer superwit zand en helderblauw water. Het witte zand kraakte onder je voeten net als sneeuw en ook mijn ogen werden een beetje verblind erdoor. Op het strand zag ik ook een levend visje aan wal en probeerde het te redden maar dit was helaas te laat. Eenmaal terug in zee was hij al dood.

Na nog weer een heel stuk gelopen te hebben waren mijn voeten toch echt wel doodop toen ik weer op de camping aankwam. Ik vond het zeker alle moeite waard en heb ook zeker genoten van het uitzicht. Deze dag bleven we in Cape le Grand wat zeker geen straf was.