Dag 2 Eyre Peninsula

1 februari 2018 - Port Kenny, Australië

Na een nogal natte nacht hebben we snel ontbeten en zijn we daarna nog wezen kijken of we de geelpotige kangoeroes konden vinden. Helaas hebben we er geen gezien en zijn we doorgereden naar onze volgende activiteit.

Op de 2e dag gingen we al richting de Eyre Peninsula. De Eyre Peninsula is het gebied waar ik mijn stage loop. We zijn eerst in een klein dorpje genaamd Kimba aangekomen waar we onze lunch hebben gehad. Daarnaast zagen we een klein speeltuintje waar ze een groot springkussen hadden. Door het springkussen kwamen we in de verleiding om toch weer even kind te zijn.

Na de lunch zijn we doorgegaan naar Venus Bay. Venus Bay is ongeveer 20 minuutjes van mijn stage adres af. Ik werd langzaam toch wel een beetje nerveus dat ik dan bijna de mensen zou ontmoeten waarmee ik de komende 4 maanden ga leven en werken. In Venus Bay hebben we een mooie wandeling gemaakt langs de kliffen. En wat een mooie kliffen! We hebben zelfs een paar zeeleeuwen en dolfijnen gezien. Na de wandeling kregen we de kans om nog lekker het water in te gaan. Helaas is het weer veel te koud om te gaan zwemmen dus zijn we maar wat eerder naar Coodlie Park gegaan. Eenmaal aangekomen op Camp Coodlie waren wij de eerste die aankwamen. De tour van Perth naar Adelaide zou namelijk ook aankomen. Omdat wij zo vroeg waren hebben we rustig aan het avondeten bereid. Mijn eerste indruk van Camp Coodlie was dat het groter was dan dat het leek op de foto’s. Ook vond ik dat alles vrij nieuw leek. Op een gegeven moment zag ik een auto aankomen en werd daardoor nog weer 100 keer nerveuzer. Uiteindelijk stapte er een vrouw uit. Ik stelde me voor en kwam erachter dat zij de vrouw is van Hassie, Jo. Zij vertelde mij ook dat Hassie helaas een noodgeval had en ik hem daardoor niet kon ontmoeten. Uiteindelijk hebben we met beide tours en Jo gezellig samen gegeten. Lekkere lammetjes van de barbecue, wat worstjes en een apart soort hamburger. Ik kwam hier ook te weten dat ik dit dus tweewekelijks heb en dat ik ook mijn eigen swag heb. De swag was nog in Port Lincoln dus die zou ik krijgen zodra ik weer terug was op Coodlie Park. Jo heeft mij ook een rondleiding door het huis gegeven waarbij ik ook mijn eigen kamer te zien kreeg. Mijn kamer is een best wel grote kamer meteen naast het kantoor. Er staan zelfs twee bedden in en genoeg kasten. Totaal anders dan mijn verwachting. Het huis is wel een beetje rommelig maar ach dat ben ik ook dus daar stoor ik mij verder niet aan.

Eenmaal terug in Camp Coodlie (zo heet de campground van Coodlie Park) was het tijd om te gaan settelen. Camp Coodlie heeft een stuk of 20 swaghuts verspreid over het terrein waar je je swag in legt. Zo ben je goed bestand tegen regen en dieren. Ook hebben we Mia. Een superlieve pup van nog maar 4 maanden. Elke avond wanneer er tours komen kiest zij iemand uit bij wie ze gaat slapen. Gelukkig sliep ze niet bij mij maar maakte ze me wel wakker met een enthousiasme waarvan je spontaan rechtop in je swag zit.

3 Reacties

  1. Irene:
    13 maart 2018
    Weer een mooi verhaal. Fijn dat je nu je kamer hebt en ben benieuwd, wie je nog gaat ontmoeten die er werken. Wat leuk een pup, hahah Succes en geniet van de mooie omgeving! xxx
  2. Bonny:
    13 maart 2018
    Dus als het heel warm is kun je kiezen of in je kamer of in je Swag ;-) Haha, ik zie jou al helemaal met die pup , die van links naar rechts door je bed crost....
  3. Hilko:
    13 maart 2018
    Mooi dat alles naar of zelfs boven verwachting is. De omgeving zal daar vast prachtig zijn, zoals je beschrijft. Ook mooi dat het klikt met je medereisgenoten. Dus je zit nu al een beetje in de nazomer?, aangezien ik lees dat het te koud was om te zwemmen, of was dat gewoon een weerdipje😀. Ben benieuwd naar je verdere belevenissen.